willem_betz schreef:1. Om uit die pietluttige discussie te geraken moeten we het eens zijn hoe we de woorden waar-onwaar gebruiken in onze taal.
Wie aanneemt dat het onmogelijk is om een negatief te bewijzen is daarom nog niet verplicht om elke maffe bewering ernstig te nemen. De oplossing is m.i. te vinden in het teokennen van gradaties van geloofwaardigheid, dus van bestaand bewijs. Over bewijs en geloofwaardigheid werd schitterend geschreven door Karl Popper en Susan Haeck. Veel kan daar niet aan toegevoegd worden. We gaan hier niet het warm water heruitvinden.
Karl Popper heb ik gelezen, Susan Haeck niet. Het lijkt ook mij sterk dat uit deze discussie iets gaat rollen dat niet al door bekende wetenschapsfilosofen zoals de genoemden eerder en beter op papier gezet is. De oplossing ligt inderdaad in het werken met de mate van geloofwaardigheid op basis van de beschikbare kennis. Ik heb ook niets anders beweerd.
2. jouw reactie op gerecht en onschuldig lijkt me wartaal. Wat stel je dan wel voor als criterium om iemand te veroordelen ?
Je hoeft het gerecht geen onfeilbaarheid à la de paus toe te schrijven om mensen op basis van onderzoek te kunnen veroordelen. Men probeert ook in het gerecht gewoon naar beste weten te achterhalen wat er gebeurd is, en soms zit men ernaast. Het is en blijft nu eenmaal mensenwerk. De kreet dat "iemand onschuldig is tot hij veroordeeld is" verhelpt daar niets aan. Die kreet heeft overigens wel een
sociale functie (zoals dat met meer juridische ficties het geval is), namelijk dat men daarmee uitspreekt dat wie (nog) niet veroordeeld is moet worden behandeld
alsof hij onschuldig is. We weten wel dat dat vaak niet klopt, maar we doen toch maar alsof het wel zo is om sociaal ongewenste situaties te voorkomen. (Dat bedoel ik met juridische ficties.) En in
die zin heb ik er ook geen bezwaar tegen. Maar wie dat uitgangspunt van 'doen alsof' vervolgens in een
kennistheoretische discussie (waarbij het dus puur om feitelijkheden gaat) gebruikt, rijdt daarmee een scheve schaats.
3. mechanica geldt wel in deze tastbare wereld. Hoe berekenen ze bijv lanceren en vluchten van ruimtetuigen, denk je ?
Voor atoombommen en GPS zijn er nog meer en andere kennis en berekeningen nodig, als aanvullingen, maar de mechanica regels worden er nog steeds gebruikt.
Je slaat de plank mis (de stroman). Pietje heeft
niet beweerd dat de klassieke mechanica voor
alle verschijnselen (of zelfs maar voor de meeste verschijnselen) fout is, maar enkel
dat er (hoeveel is niet vermeld) verschijnselen bestaan die met de klassieke mechanica in strijd zijn. Van dat laatste heb ik twee voorbeelden genoemd (maar er zijn er veel meer), dus Pietje had gelijk.
Tracht eens duidelijk samen te vatten wat je eigenlijk wil beweren of aantonen.
In het eerdere topic waar de vraag van dit topic uit is voortgekomen werd mij redeneerfouten verweten die daarop zouden berusten dat ik tegenspreek dat "Iets NIET WAAR is tot het tegendeel bewezen is". Welnu: de reden dat ik de geciteerde bewering verwerp is dat die eenvoudigweg onjuist is. Ik heb dat in dit topic ook aangetoond. En daarmee reageer ik op de kritiek die er in het oorspronkelijke topic op mijn wijze van redeneren is geoefend. Meer is er niet aan de hand. Mocht in deze discussie bovendien blijken dat ik ongelijk heb, dan zal ik mijn standpunt aanpassen.