door Oogje » 18 jun 2016, 23:10
Hoi allemaal,
De vraag boven alles is: als je iets probeert: vanuit welke intentie doe je dat?
Wie IETS koopt of volgt, puur om te vermageren alleen, bedriegt vooral zichzelf!
Tijd om wat dat betreft wakker te schieten en dat hopelijk te blijven, dus.
Ik denk echter wel dat de boeken van P.N. vele mensen die zwaar overdrijven met gebak, patat en friet, hier echt iets kunnen leren!!!!
--
En hier is mijn eigen verhaal:
Ik heb nu twee boeken van P.N. en ik eet vrij geregeld volgens haar recepten.
Niet met de bedoeling om af te vallen (ik ben slank en gezond), maar om de volgende redenen:
1. Sinds een jaar of 2 heb ik te kampen met een sporadische tegenzin, ten opzichte van gekookt eten, m.b. zware gerechten, maar ook ten opzichte van brood. Ik heb me er suf over gepiekerd, waarom dit zo zou zijn. De meeste gerechten van traiteurs kan ik al sinds vele niet meer binnen krijgen. Brood van de meeste bakkers: ook niet, sinds een kleine 2 jaar. Ik was tot dan altijd al dol op donkerbruin brood. Maar ook dat donker brood van de bakker, kon me niet meer bekoren. Echter, zelf gebakken van mijn schoonvader (waarin hij bijna geen zout doet): daar eet ik met genot veel sneden van, als we nog eens op bezoek zijn. Maar ik heb de tijd niet om het zelf te bakken. Zelfs het brood van de hoeve dichtbij ons, vind ik te zout of te melerig (teveel zetmeel/teveel gist?). Die sporadische tegenzin ging over in een regelmatige aversie. Iemand zei me een klein jaar geleden, dat ik misschien eens de recepten van Naessen moest uit proberen. Voor de lunch en het avondeten, vind ik ze prima. Voor het ontbijt zit ik vandaag nog steeds uit te kijken naar een alternatief voor brinta (graanvlokken) met melk en tijdens mijn rit naar het werk, een appel. Dat ik geen boterham binnen krijg in de vroege ochtend, is al vele jaren aan de gang: mijn maag blijkt nog te slapen.. Maar geen boterham meer lusten tijdens de lunch, is toch echt recentelijk. Daarop heb ik voor een klein stukje een antwoord gevonden bij P.N.: als ik tijd heb, maak ik mezelf bvb. een omelet met rode biet, spinazie en kurkuma: dat vind ik heerlijk!
2. Ik eet graag gekruid en pittig, maar met zuivere verse ingrediënten, maar de meeste heerlijke gerechten vind ik ronduit veel te zwaar om in de week te maken. Ik kijk er niet enkel tegen op om het te maken, maar vooral om het inwendig, dus intestinaal verwerkt te krijgen. Het woord 'patat' dekt het zware gevoel dat ik krijg, voor ik aan de kook gelagen ben. Mijn partner heeft al sinds langer dat gevoel hierbij. Hij kookt erg luchtig, mede omdat hij pas laat eet en daarom verkoos hij om zijn eigen luchtige gerechten te maken (al vond hij de mijne super lekker: hij at te zwaar en ook teveel en sliep niet diep). Wel P.N. biedt heel pittige gerechten (soms super veel look, zelfs een hele bol, soms een hele bos rozemarijn, ...) met heel zuivere ingrediënten en vaak toch veel van één kruid.(Ik ondervond wel klachten bij mijn collega's, omtrent mijn lookgeur). Ik vind haar gerechten super lekker, luchtig en toch vullend. Soms gaat ze lekker en vullend vegetarisch en toch zonder me te overdonderen met moeilijke recepten, wat ik in de meeste vegetarische kookboeken miste: wat en gedoe toch altijd..
3. Haar gerechten zijn enorm eenvoudig. De ingrediënten worden vaak in hun geheel in 1 gerecht verwerkt. En ik heb er weinig werk aan.
--
Goesting versus verwerken:
Smaken verschillen en kunnen veranderen in de tijd.
Ik ben ongelofelijk dol op een heel groot dik stuk Côte à l'os en op alle andere vleessoorten waarbij het merg er nog aan zit! Ik zal er rijkelijk van eten. Meer dan een gemiddelde persoon. Maar ik heb er geen trek naar, gedurende het grootse deel van mijn dagelijkse bestaan, gewoon omdat het energie vergt om het verwerkt te krijgen. Als ik het eet, dan voorzie ik toch een dag reserve om ervan te bekomen, door bvb. meer groentjes te eten..
---
Wetenschap:
Puur patat eten, is op zich ok: in tijden waarin we weinig anders kunnen verkrijgen? Zeker zo!
Ook vandaag is dit ok, maar dan onder voorwaarden: indien we daarnaast ook groentjes blijven eten en af en toe ook vlees of vleesvervangers, maar niet overdrijven in termen van vlees, zout, suiker en snelle koolhydraten.
Eigenlijk zijn we sinds het uitvinden van de machine, ook overbodig veel zout en suiker gaan eten.
De machine heeft ons gered van falende oogsten, wat soms een halvering van onze bevolking met zich meebracht.
We halen nu vers fruit en verse groenten uit alle delen van de wereld.
Mijn eigen oma, geboren in 1903, at enkel echt vlees op zondag. In de week soms spek en vooral het vet ervan.
Het vlees was tot voor kort ontzettend duur: het was erg gevoelig voor inflatie..
Vandaag kunnen we alles krijgen: groenten, fruit, vlees, patat, brood, pasta, suiker, zout, ...
En dat alles is in onze streken minder gevoelig voor inflatie: de inflatie wordt bij ons tijdelijk bevroren, immers..
Maar Amerika lijkt me geen mooi model om aan dit nieuw 'probleem' en antwoord te bieden.
Groetjes
Zelfontwikkeling = zelfbeschikking + zelfbegrenzing.