Schrikwekkende impact van de 'Islam' op jongeren

[Oogje]

Verpletterende verantwoordelijkheid: (? !)

Een heleboel mensen - werkelijk een enorm groot aantal - hebben reeds bij de eerste generatie erover geklaagd dat het wegkijken en een op zijn beloop laten van deze mensen, tot problemen zouden lijden. Heel veel mensen die eerder links zijn in hun denken (niet ndz. in hun politieke keuze) waren hierover zéér uitgesproken en consequent! (Waarom luisterde men niet naar hen?) Al sinds meer dan 50 jaar lang, hebben mensen gevraagd om een spreiding, ten behoeve een betere integratie, wat uiteindelijk veel beter is voor iedereen. Ook voor deze mensen zelf! Al sinds die prille begintijd, waren er diepgaande studies die aantoonden, dat de mensen hier veel strikter het geloof aanhingen, dan zij in hun thuisland: om te bewijzen dat ze niet enkel hadden gekozen voor het geld, werden ze religieuzer.. Da's trouwens niks nieuws onder de zon: ook Vlamingen in delen van Amerika, werden 'religieuzer' om zich te affirmeren en zich een identiteit aan te meten. Idem voor bvb. de Nederlanders in Zuid-Afrika en wat dat zo al met zich mee heeft gebracht.. Als we iets beslissen, dan moeten we er ook consequente gevolgen en daden aan koppelen. -> Rue Marie Christine was geen Marokkaanse buurt geworden, indien men de problematiek van bij het begin ernstig had genomen en met antropologen had gepraat. Enkel de economische belangen telden, wanneer we naar die mensen keken. Praten met antroplogen was "not done"! (Dat is het trouwens tot op vandaag! What a mind gap!). Dat is de oorzaak van het feit dat het vandaag nog altijd mogelijk is dat imams geen Nederlands hoeven te kennen, kunnen zeggen wat ze willen, het curriculum niet eens kritisch onderzocht hoeft te worden, etcetera. Wat we er vandaag aan kunnen doen: Imam's die geen Nederlands/Frans kennen en/of haatdragende of beangstigende versies van de Islam verspreiden, gewoon onder druk zetten en opvolgen en als ze niet meewillen, gewoon buiten gooien. Idem voor de leerplannen: aanpassen of weg ermee. ****(Dat betekent dan wel, de wil om erin te willen investeren!) Dan komt er ruimte om Moslim mensen echt ter harte ernstig te nemen en hun integratie aan te moedigen op een positieve manier (in plaats van op de negatieve, zoals nu veelal gebeurt). En helemaal anders dan volgens de laissez- faire - laisser - passer houding,, zoals al die tijd in het verleden is gebeurd en waar we nu een ferm negatieve reactie op zien. De vraag is of laissez-faire -laissez - passer eigen is aan het linkse gedachtegoed, dan wel aan de alles-overvleugelende neo-liberale koers, die men eenzijdig-consequent heeft gekozen. En ik ben persoonlijk niet tegen het liberale op zich. Maar wel op de nihilistische kant ervan, waarvan getuige: de feiten, de hele tijd door tot op vandaag. (Waarom luisterde men niet naar de kritische marge, in de beginjaren? En waarom luistert men er ook niet naar, de dag vandaag?) --> Ik denk dat het meer dan tijd is om ook in deze zin, kleur te bekennen in plaats van het oeroude gebruik van het zoeken naar een zondebok te gebruiken, om zichzelf vrij te pleiten van enige verantwoordelijkheid! Mjah.. Laten we eens praten over het "snelle geld"...

M.v.g.

O.

[Oogje]

Zijn jullie dan zo traag, of bevalt het jullie niet?

[Astrosmurf]

Misschien interesseert het ons wel niet.

[Oogje]

Misschien praat je enkel voor jezelf, of althans dat hoop ik.

[Blueflame]

Oke, dit kan één keer blijven staan.

Oogje opgelet: geen multi-posts want dat beschouw ik als spam en daar staan duivelse straffen op!

Mvg.

[Oogje]

Hahahaha - aauw - ow joeh, jah, tjah, aauwtch, pieuw, puw, ach - mjah!

[willem_betz]

Oogje, je zal het probleem met/van de migranten hier op het forum niet snel oplossen, het is zeer complex, met veel facetten.
Blijkbaar zijn er met de tweede en derde generatie veel meer problemen dan met de eerste.
Aanbevolen boek: "Ik was een van hen" door Maarten Zeegers.

[Renaat]

Zijn jullie dan zo traag, of bevalt het jullie niet?

Er zijn mensen die een leven hebben naast het www-web (jij hopelijk ook). Verontwaardigd reageren omdat mensen minder dan één uur na je post niet hebben gereageerd is nogal absurd. Ik mag hopen dat een leerkracht dat zelf ook inziet.

Renaat

[Mees]

Verpletterende verantwoordelijkheid: (? !)
Een heleboel mensen De vraag is of laissez-faire -laissez - passer eigen is aan het linkse gedachtegoed, dan wel aan de alles-overvleugelende neo-liberale koers, die men eenzijdig-consequent heeft gekozen. En ik ben persoonlijk niet tegen het liberale op zich. Maar wel op de nihilistische kant ervan, waarvan getuige: de feiten, de hele tijd door tot op vandaag. (Waarom luisterde men niet naar de kritische marge, in de beginjaren? En waarom luistert men er ook niet naar, de dag vandaag?) --> Ik denk dat het meer dan tijd is om ook in deze zin, kleur te bekennen in plaats van het oeroude gebruik van het zoeken naar een zondebok te gebruiken, om zichzelf vrij te pleiten van enige verantwoordelijkheid! Mjah.. Laten we eens praten over het "snelle geld"....

Oogje, als je het hebt over het linkse gedachtengoed versus de alles-overvleugelende neoliberale koers is jouw gekozen zondebok anders ook wel duidelijk genoeg.
Ik noem mezelf geen oude of geen neoliberaal (ik ben dat ook niet, al zijn er waarschijnlijk mensen die me zo zullen zien) maar ik kan wel bevestigen dat ik een leven lang een fortuin aan belastingen afgedragen heb die de overheid dan herverdeelde en ik kan ook bevestigen dat de geldkoe steeds gemolken werd van mij naar anderen toe. Dus eender hoe eender wie over mij denkt, ik heb mijn deel meer dan gedaan en financieel gezien waarschijnlijk veel meer dan wat de gemiddelde socialere mens doet.

Ik kom zelf uit een zeer groot gezin, heb zeer moeilijke omstandigheden gekend en ben zeer vaak gebotst tegen allerlei soorten discriminatie in (op de rand van armoede, gehandicapte ouder, jong overleden vader, financiële zorg voor broers en zusters die jonger waren, geen mogelijkheid en vooral ook geen sturing om te gaan studeren, snugger maar te weinig gediplomeerd, beter dan de concurrentie maar op de verkeerde taalrol, geen kruiwagen, geen milieu dat mij kon helpen, geen maatschappij die mij geholpen heeft, ...).

Wat ik wil zeggen is dat alles en iedereen gediscrimineerd wordt, dat discriminatie op zich dan zeker wel verwerpelijk is maar dat het volkomen eigen is aan de mens (je weet wel, die echte mens, niet die bijeengefantaseerde "goede" mens). Eender wie wordt vroeg of laat wel gediscrimineerd en ja, de ene zal er inderdaad meer mee geconfronteerd worden dan de andere.
De beste manier om daar mee om te gaan is telkens je keuzes te baseren op wat voor jou de beste toekomstmogelijkheden biedt.

Toen ik als jonge mens moest kiezen tussen werken (onderbetaald, in een wereld waar ik geen enkele voeling mee had als Vlaming in een Franstalige wereld, in een wereld waarvan ik zelfs de taal niet begreep, als ongewenste vreemdeling in eigen land, ver onder mijn potentieel, ver van huis... maar dat was alles wat er toen te grijpen was voor mij) of de sociale hangmat, koos ik om te werken. Mijn broers kozen, helaas ietwat eigen aan het milieu waarin wij opgroeiden, voor de sociale hangmat... en hangen er nu, 40 jaar later, nog in. Deze keuze maakte dat ik op de lange termijn gezien financieel en carrièregewijs aan het langste strootje trok (al blijft het betwistbaar of een leven lang opstaan om 5u om 2u verder te gaan werken wel te verkiezen valt boven een leven lang uitslapen en te genieten van het zweet van de oude of de neoliberale werkers ).
Toen ik vaststelde dat carrièremogelijkheden mij meermaals door de neus geboord werden omdat de Franstaligen mekaar bevoorrechtten, koos ik er voor om nog meer te werken en me op termijn incontournable te maken. Dat is met veel geduld, met veel inspanningen en vooral met heel veel vuisten in de broekzak uiteindelijk opperbest gelukt want ik ben van de laagste sport van de ladder tot boven geklommen.

Wat ik wil zeggen is dat men iets (discriminatie) wat zo eigen is aan mensen waarschijnlijk nooit kan veranderen en alleszins niet binnen enkele generaties... maar dat het gediscrimineerde individu wel altijd zelf kiest hoe hij omgaat met die discriminatie (of weinig kansen). Je kan ofwel kiezen voor de hangmat en je leven lang blijven klagen over de discriminatie die je overduidelijk ondergaat, of je kan je rug rechten en met inspanning je door het leven gegeven mogelijkheden trachten te verbeteren. En ja, deze laatste weg is vaak moeilijk, vaak hard, kent ontberingen en veel twijfels en ergst van al... duurt eigenlijk je hele leven lang en eens je dan denkt dat je nu alle discriminaties achter jou gelaten hebt, dan blijkt plots dat je leeftijd een probleem geworden is en word je gediscrimineerd omdat je 50-plusser bent.

En ja, ik besef natuurlijk heel goed dat mijn discriminaties niet opwegen tegen deze die vrouwen hebben moeten ondergaan en nog steeds ondergaan en ze wegen zeker ook niet op tegen de discriminaties die sommige nationaliteiten in een vreemd land moeten ondergaan maar de essentie is dezelfde: het is niet omdat je de oorlog niet kan winnen, dat je, zolang je dan nog leeft, je je situatie niet kan verbeteren. En dat is mijn inziens het beste wat je als leerkracht aan een gediscrimineerd of een minderkansenkind kan meegeven: Choose your battles, vecht geen oorlog uit die je enkel kan verliezen maar maak de juiste keuzes (gesymboliseerd als "weiger de sigaret i.p.v. lekker toe te geven aan de groepsdrang"), verbeter jezelf door jouw eigen potentieel te vergroten, leer op te komen voor jezelf maar leer vooral ook wanneer het nuttiger is voor jezelf om een vuist in je zak te maken, leer (zelfs volkomen onterecht) verlies te slikken en focus je op datgene wat je wel kan veranderen, zelfs al is het maar voor 1 mm. Elke dag 1 mm verbetering maakt een wereld van verschil na 10 of 20 jaar.

Of zoals de Bond Zonder Naam zou zeggen: "Je kan de wereld niet veranderen, maar je kan wel jezelf veranderen en door jezelf te veranderen heb je alleszins jouw wereld veranderd."

En voor al diegenen die oordelen dat ze het godgegeven recht hebben (en dat hebben ze ook, zij het dan wel niet van god natuurlijk ) om niet te veranderen, weet dat je jezelf dan vastnagelt en dat je jezelf van veel kansen berooft. Verwijt het dan niet aan een ander want dan ben je zelf het probleem.

En lees vooral: is je geloof een probleem, zoek dan een ander. Of beter, grow up, ontgroei sinterklaas, laat het voor wat het is en laat lulkoek je leven niet bepalen, laat staan vergallen. Als je toelaat dat lulkoek je leven vergalt, verdien je ook niet beter. En neen, ik discrimineer niet want elk geloof, blank, rood, zwart, geel, bruin of hemelsblauw... is pure lulkoek

[Oogje]

Dag - dag,


Heel erg. En we weten dat velen een veel erger verhaal hebben, terwijl ze er liever over zwijgen..

M.v.g.

O.

[Oogje]

Ik weet dat men deze mensen aan hun lot heeft over gelaten. Dat men hen liever hun gang liet gaan en hun toeliet om ganse wijken in te nemen, veel liever dan er positieve moeite in te stoppen.
-> Er moet wel wat evenwichtsoefening aan vooraf gegaan zijn om dit echt te beslissen, niet? (Ben ik dan zooo slim te beseffen, dat dit fout kan gaan????).

Ik weet - vanuit mijn ervaring in mijn drie schooltjes - dat men enorm veel moeite stopt in hen, maar ook in kinderen van problematische 'autochtone' gezinnen!

En ik stel vast: dat de onopgeloste problemen vnl. van de autochtone gezinnen komen, omdat ze er juist minder toe geneigd zijn om zich te integreren!

Het is heus niet dat de "allochtone" ouders betere kansen hebben: echt, zet de lachband maar aan! n..

M.v.g.

O

[Mees]

Dag - dag,
Heel erg.

Ja, op zich gezien wel.
Neen, want ik heb dit nooit als erg ervaren. Dat was gewoon normaal en dat is eigenlijk ook wel normaal. We leven nu eenmaal in een wereld waar kansen onevenredig verdeeld zijn. Zelfs in mijn omstandigheden was ik beter af dan het merendeel van de wereldbevolking. Dus "erg" is een relatief begrip.

En we weten dat velen een veel erger verhaal hebben, terwijl ze er liever over zwijgen.

Inderdaad en dat besef is mijn hele leven lang mijn geluk geweest. Ik heb nooit gekeken naar de buur die het beter had maar ik heb wel altijd beseft dat mijn andere buur het veel slechter had.

Ik weet dat men deze mensen aan hun lot heeft over gelaten.

Hoewel ik het daar zeker mee eens ben, wijs ik er op dat ook ik en mijn familie door niemand en al zeker niet door de maatschappij geholpen werden. Je mag vaststellen dat je aan je lot overgelaten wordt (en dat is inderdaad dikke pech) maar je mag niet blind zijn voor datgene wat je wel hebt en waarmee je jezelf kan verbeteren. Je kan niet bepalen wat een ander doet voor jou, maar je kan wel bepalen wat je zelf doet voor jezelf... of niet.
Natuurlijk pleit ik voor meer hulp aan diegenen die het nodig hebben en natuurlijk hebben ze die hulp nodig, maar minstens deels, zoniet volledig, hebben ze toch altijd zelf de oplossing in handen en net dat deel wil ik beklemtoond zien omdat dat besef mij zeer veel opgeleverd heeft.

Dat men hen liever hun gang liet gaan en hun toeliet om ganse wijken in te nemen, veel liever dan er positieve moeite in te stoppen.

Ik ben het er mee eens dat er nooit genoeg moeite kan gedaan worden. Maar ik zou zeker niet stellen dat er geen positieve energie ingestopt werd. Ik denk dat er in onze geschiedenis nooit zoveel geld gevloeid is dan naar die allochtone groepen. Goed, niet genoeg en goed, geld is ook niet alles... maar evenredig gezien denk ik dat zij eerder meer dan minder gekregen hebben vergeleken met de autochtone probleemgezinnen (is enkel een aanvoelen, helemaal niet gebaseerd op kennis of cijfers).

-> Er moet wel wat evenwichtsoefening aan vooraf gegaan zijn om dit echt te beslissen, niet? (Ben ik dan zooo slim te beseffen, dat dit fout kan gaan????)

Zoals ik al aangaf, beslissingen worden genomen uit eigenbelang en in functie van de volgende verkiezingen (wat natuurlijk ook weer eigenbelang is ). Al dat ideale gezwets van "ik bestuur om de maatschappij van dienst te zijn" is identiek aan de poster "ik rij voor u" op de achterkant van vrachtwagens. Buiten het feit dat die effectief vóór mij rijdt, rijdt hij helemaal niet voor mij maar voor zichzelf.

Ik weet - vanuit mijn ervaring in mijn drie schooltjes - dat men enorm veel moeite stopt in hen, maar ook in kinderen van problematische 'autochtone' gezinnen!

Blij te horen want beide aangehaalde groepen zullen er beter van worden.

En ik stel vast: dat de onopgeloste problemen vnl. van de autochtone gezinnen komen, omdat ze er juist minder toe geneigd zijn om zich te integreren!

Kan ik zeker inkomen (al vind ik integreren niet het juiste woord in deze).

Het is heus niet dat de "allochtone" ouders betere kansen hebben: echt, zet de lachband maar aan! n..

Allochtone ouders hebben het inderdaad nog veel moeilijker en ze hebben zeker beduidend minder kansen, en dit zelfs ondanks de hulp die ze wel krijgen (maar niet volstaat). Ik heb er niet het minste probleem mee, integendeel ik ben zelfs volkomen bereid om een extra duit in de zak te doen daarvoor, zodat ze meer hulp krijgen.

Maar waar ik helemaal ook niet blind voor ben, dat is dat hun slechtere kansen voor een zeer groot deel toe te schrijven zijn aan de beleving/interpretatie van een religie die, toch door de manier waarop ze die aanhangen, haaks staat op de hand die hen voedt.
Mijn zienswijze die me letterlijk ingeklopt werd door het leven en wiens inzicht me veel laten groeien heeft, is: "Beggars can't be choosers".
Diegenen die bijten in de hand die hen voedt, moeten bij mij niet komen klagen dat ze honger hebben (ook al heb ik begrip voor de bijtreactie van een hongerige hond, ik was er ooit zelf een).
Diegenen die vooruit willen en die daar ook de nodige inspanningen voor willen doen, krijgen van mij alle hulp en meer zelfs.
Je hoeft daar helemaal niet je niet bestaande ziel voor te verkopen, maar er mag wel verwacht worden dat je minstens sommige gebruiken (massaal onverdoofd slachten) of klederdracht (hoofddoek onder bepaalde omstandigheden) aanpast aan de regels van de roede waar je deel wil van uitmaken... als die door de roede als probleem ervaren worden.

Ik heb vaak moslims aangeworven en velen droegen geen hoofddoek en verschilden in hun manier van leven zeer weinig met mijn manier van leven (en het verschil dat er wel was, was bron van vermaak tussen hen en mij). Geen enkele heeft er een probleem mee gehad dat ik atheïst ben en zoals je mag verwachten, ben ik zeer uitdrukkelijk atheïst . Ik heb ook moslims aangeworven die wel een hoofddoek droegen en waarmee ik ook nooit enig probleem heb gehad (al was er nooit diezelfde samenhorigheid en plezier dat ik met de hoofddoekloze moslims had. Niet omdat ik hen anders benaderde, maar omdat zij mij anders benaderden.

Ik heb ook eens mannelijke moslim-collega gehad waarmee ik ook een zeer goed contact had maar waartegen ik toen hij 's avonds vertrok met een "als god het wilt" antwoordde dat "hij in 2010 toch wel mocht beseffen dat er geen god is"... en die nooit meer komen werken is.

Al wat ik wil zeggen is: Ja, je hebt dan wel het recht om te geloven in de absurditeit die je wilt, maar als die absurditeit een belemmering wordt voor je eigen kansen dan is het je eigen schuld als je er geen komaf mee maakt. En je mag je van mij dan gerust wentelen in je godsdienstvrijheid, in mijn ogen ben je gewoon dom.

Maar heb ik begrip voor de intensiteit van hun geloof? Ja zelfs meer dan veel jongere mensen om de eenvoudige reden dat ook ik mij de tijd herinner dat ik 100 lijnen moest schrijven omdat ik niet wekelijks wou biechten enkel en alleen omdat ik geen zonden had. Ik heb de tijd meegemaakt dat ik op mijn knieën VOOR GOD en mijnheer pastoor MOEST LIEGEN en zonden moest verzinnen want anders kreeg ik gewoon een toen nog niet als pedagogisch omschreven maar wel letterlijk te nemen aframmeling.
En toen ik na de aframmeling aan mijnheer pastoor zei dat het toch absurd was om een zonde te doen (liegen) om je zonden te doen vergeven, volgden de 100 lijnen... wegens ombeschaamdheid.

Maar goed, voor er iemand begint te filosoferen van "Aha, die aframmeling en die straf zijn de reden waarom Mees zo antireligieus is." wil ik toch verduidelijken dat dergelijke zaken mij helemaal niet getekend hebben (dat was gewoon normaal in mijn tijd en in mijn dorp) en dat ze geenszins aan de basis liggen van mijn antireligieus zijn.
Wat daar wel aan de basis van ligt is gewoon de rede (mijn kinderboerenverstand) die mij toen al duidelijk maakte dat wat ze me wijsmaakten flagrant in tegenstelling was met wat er gebeurde en met wat er was.

[Oogje]

Dag Mees! Oogje zegt dag dag aan de avond en groet vriendelijk zijn favoriet !

Super fijn, om dit te lezen: wie je bent, hoe je je hebt gevormd en wie je bent geworden, wat je beoogt, de manier waarop je je overtuiging draagt, jouw ganse verhaal!

Ik voelde al langer aan, dat ik meer uit je kon halen, dan wat je doorgaans naar trollen toe tentoon spreidt.

Ik zelf kom uit een enorm warm gezin, maar met zeer diepe wonden onder de leden: ze leggen de lat ontzettend hoog voor zichzelf... Maar we hadden niet genoeg doorleefd, wat het is om met beperkingen des levens (en het egoïsme alom) te leren leven en ze te aanvaarden. 99% herstelde zichzelf. Een eenling (de perfectionist bij uitstek, de meest intelligente ook) pakte me helemaal in waardoor ik mentaal helemaal leeg werd gemolken, tijdens mijn tienerjaren. Dat gebeurde met mij, omdat ik het meest capabel was om er weerstand aan te bieden en tegelijk verandering teweeg te brengen. (Om maar te zeggen: opmerkingen, zoals "je doet teveel moeite voor je medemens en het is verloren moeite" raakt me dan ook erg diep, want ik heb jarenlang met dat verscheurende gevoel rondgelopen. Toch, door mijn doorzettingsvermogen, heb ik bijna letterlijk bergen verzet. En zijn de wonden die maar niet wilden helen bij mijn familieleden, uiteindelijk bijna helemaal geheeld. Ik kan je lang niet zeggen dat we ideaal zijn. In de verste verte niet: we zitten dan ook mijlenver van pretenderende versies.. Maar we zitten meer dan goed: zonder enige pretentie (dat hebben we dan ook nooit gehad). En goed is ronduit GOED! Het lijkt er eigenlijk op dat we jaren lang puzzels hebben gefabriceerd die in grote lijnen wel in elkaar pasten, maar die bij nader inzien en gevoelig aanschouwd, toch elke keer een aantal misse kantjes vertoonden.. Zo subtiel, gevoelig en verbonden als we zijn: zo pijnlijk was het voor sommigen om die kleine 'scheve' kantjes te kunnen accepteren! Zo ontzettend diep verbonden en juist in deze tegelijk zo fragiel..

Aan elke sterke kant, is er een schaduwkant!!!

Misschien kunnen onze levens mensen HOOP geven en hen aansporen om niet op te geven en juist des temeer de koe bij de hoorns te vatten, niet?

En ook: aan de trollen van alle soorten: weze bij deze gewaarschuwd -> U verdoet misschien de tijd van mensen die zich volop inzetten, maar da's voor hen echt wel niks vergeleken bij wat ze reeds doorstaan hebben. De beste manier om er uw eigenwaarde aan op te smukken? Da's werken aan jezelf (en.. zei Jezus dat niet?. Maar verloren tijd kan je niet kopen! Je kan het voor een stuk wel inhalen, maar dan moet je echt hard je best doen! Dus inderdaad: begin bij jezelf als je dode en/of verloren tijd (waarin je het naliet om je verantwoordelijkheid te nemen) wilt inhalen - .. En bovendien: trollen zijn voor mij niet ndz. de 'gelovigen'. Maar wel: de mensen die hun tijd verspillen..

Graag wil ik eerder vroeg sterven. Uit eerbied voor de planeet die heel veel menselijk leven (ver)dragen moet.

--

Om efkes terug te komen op Moslim Belgen (eigenlijk is het begrip 'allochtoon' passé):

Betreft de eerste generatie: ik heb al een tikkeltje van de sluier proberen op te lichten, van waaruit ze strenger blijken te zijn, dan de mensen in hun thuisland (Antropologische studies). Het is toen dat we door de eclectische stijl van onze democratie maar niet tot een consequente beslissing konden komen: hen terug sturen, eens het werk gedaan of hen resoluut in de armen te nemen? Het beleid heeft in deze erg gefaald, want er werd een zogenaamde middenweg gekozen, wat uiteindelijk geen efficiënte bleek te zijn: hen hier laten blijven, maar tegelijk hun gang laten aan. (Hoe kon dàt nu een goeie zijn??).
Het gaat niet om geld, lieve Mees. Maar mijns inziens om een mentaliteit: er was eenvoudig weg nul komma nul interesse in die groep. (Evenzeer voor de structurele 'autochtone' armoe lijders, by the way: ook zij werden aan hun lot overgelaten en in wijken aan hun lot overgelaten. Hoewel ik inderdaad hier en daar een positief verhaal ben tegengekomen: vrienden en vriendinnen, die ik van nabij heb bewonderd, omdat ze zichzelf uit penibele situaties hadden bevrijd: ik kwam ze tegen op de V.U.B. en ze kwamen bij mij aan huis.

Bijvoorbeeld: antropologische studies hadden al làng aangetoond dat - daar waar allochtonen in een dorp terecht kwamen - ze meer geïntegreerd geraakten, dan waar men ze in steden liet samen hokken. Ik heb het aan de levende lijve als leerkracht ook zelf zo ervaren: ik heb in SO scholen les gegeven. M.b. in het Brusselse, het laagste van het waterval systeem, m.n. in Anneessens (in de media sprak men over messen die er getrokken werden!). Die jongeren (ook de Moslim jongeren die van mij geen les kregen) kwamen allemaal bij mij met hun problemen. Ik kon hen wijze raad geven, hen doorverwijzen naar instanties (bvb. het Kinderrechtencommissariaat en Welzijnszorg). Maar het systeem liet me niet toe om een diepe impact te hebben op die jongeren.. Ik keerde vaak naar huis toe, malend over problemen, die ik zelf echt nooit opgelost zou krijgen!! Ik heb in mijn kinderjaren een Marokkaanse familie in het dorp van zeer nabij mogen meemaken: mijn ouders waren met hen bevriend. Zij werden door het merendeel van de mensen in die tijd gemeden. Maar ook wij als vrijzinnigen kregen weerwerk, ook al vonden ze ons net iets te leuk, om dat vol te blijven houden .. Maar mijn ouders en de (vrouwelijke burgemeester) van het dorp stond ervoor open om hun eigen kinderen met de Marokkaanse kinderen te laten spelen: zo vaak ze zoveel als ze zelf wilden! En dat gebeurde heeeeeel vaak . Het ging zover dat ik soms dagen bij hen verbleef en ik in een heel groot bed sliep, samen met mijn hen: zo ging dat in die hele grote families.. Vandaag geef ik echt bewust (bewuste keuze, onder mijn opleidingsniveau) les in kleine dorpjes, in het Basisonderwijs: ik word hier ronduit tien keer fermer uitgedaagd om echt het goede te kunnen realiseren en ik heb er grip op.

Eenzelfde mentaliteit van - noch vlees noch vis - blijft voor nog andere problemen zorgen: en het komt m.i. neer op een cliëntelistische democratie, dat eigenlijk een reëel-mogelijke democratie in de weg staat.

Partijen nemen hun verantwoordelijkheden niet op. Ze doen maar wat, in functie van kiezers (cliënten). Da's een algemeen aanvoelen, waar ik toch wel van denk dat ze ergens toch wel wortel heeft.. Euh-doch: ook de kiezers mogen wel eens gretig in de eigen boezem graaien (in plaants van dat van een ander!), eer ze de rekening maken!

En uiteindelijk blijft men het economische belang boven het belang van de mensen en dus de ethiek te stellen.

Da's niet de democratie dat een bedenker ervan voor ogen kon of kàn hebben, niet? Een democratie is in de meest essentiële betekenis wat het woord zelf in zich draagt: ...

Het feit dat menigeen strijders van IS uit onze streken komen, doet me ontzettend huiveren. En velen onder ons stellen zich de vraag: wat hebben we verkeerd gedaan?

Ergens voel ik er iets van aan: bijvoorbeeld mijn eigen vlucht uit de hoofdstad... Etcetera..

Groeten,

Oogje.