Oogje schreef:Dag - dag,
Heel erg.
Ja, op zich gezien wel.
Neen, want ik heb dit nooit als erg ervaren. Dat was gewoon normaal en dat is eigenlijk ook wel normaal. We leven nu eenmaal in een wereld waar kansen onevenredig verdeeld zijn. Zelfs in mijn omstandigheden was ik beter af dan het merendeel van de wereldbevolking. Dus "erg" is een relatief begrip.
Oogje schreef:En we weten dat velen een veel erger verhaal hebben, terwijl ze er liever over zwijgen.
Inderdaad en dat besef is mijn hele leven lang mijn geluk geweest. Ik heb nooit gekeken naar de buur die het beter had maar ik heb wel altijd beseft dat mijn andere buur het veel slechter had.
Oogje schreef:Ik weet dat men deze mensen aan hun lot heeft over gelaten.
Hoewel ik het daar zeker mee eens ben, wijs ik er op dat ook ik en mijn familie door niemand en al zeker niet door de maatschappij geholpen werden. Je mag vaststellen dat je aan je lot overgelaten wordt (en dat is inderdaad dikke pech) maar je mag niet blind zijn voor datgene wat je wel hebt en waarmee je jezelf kan verbeteren. Je kan niet bepalen wat een ander doet voor jou, maar je kan wel bepalen wat je zelf doet voor jezelf... of niet.
Natuurlijk pleit ik voor meer hulp aan diegenen die het nodig hebben en natuurlijk hebben ze die hulp nodig, maar minstens deels, zoniet volledig, hebben ze toch altijd zelf de oplossing in handen en net dat deel wil ik beklemtoond zien omdat dat besef mij zeer veel opgeleverd heeft.
Oogje schreef:Dat men hen liever hun gang liet gaan en hun toeliet om ganse wijken in te nemen, veel liever dan er positieve moeite in te stoppen.
Ik ben het er mee eens dat er nooit genoeg moeite kan gedaan worden. Maar ik zou zeker niet stellen dat er geen positieve energie ingestopt werd. Ik denk dat er in onze geschiedenis nooit zoveel geld gevloeid is dan naar die allochtone groepen. Goed, niet genoeg en goed, geld is ook niet alles... maar evenredig gezien denk ik dat zij eerder meer dan minder gekregen hebben vergeleken met de autochtone probleemgezinnen (is enkel een aanvoelen, helemaal niet gebaseerd op kennis of cijfers).
Oogje schreef:-> Er moet wel wat evenwichtsoefening aan vooraf gegaan zijn om dit echt te beslissen, niet? (Ben ik dan zooo slim te beseffen, dat dit fout kan gaan????)
Zoals ik al aangaf, beslissingen worden genomen uit eigenbelang en in functie van de volgende verkiezingen (wat natuurlijk ook weer eigenbelang is

). Al dat ideale gezwets van "ik bestuur om de maatschappij van dienst te zijn" is identiek aan de poster "ik rij voor u" op de achterkant van vrachtwagens. Buiten het feit dat die effectief vóór mij rijdt, rijdt hij helemaal niet voor mij maar voor zichzelf.
Oogje schreef:Ik weet - vanuit mijn ervaring in mijn drie schooltjes - dat men enorm veel moeite stopt in hen, maar ook in kinderen van problematische 'autochtone' gezinnen!
Blij te horen want beide aangehaalde groepen zullen er beter van worden.
Oogje schreef:En ik stel vast: dat de onopgeloste problemen vnl. van de autochtone gezinnen komen, omdat ze er juist minder toe geneigd zijn om zich te integreren!
Kan ik zeker inkomen (al vind ik integreren niet het juiste woord in deze).
Oogje schreef:Het is heus niet dat de "allochtone" ouders betere kansen hebben: echt, zet de lachband maar aan! n..
Allochtone ouders hebben het inderdaad nog veel moeilijker en ze hebben zeker beduidend minder kansen, en dit zelfs ondanks de hulp die ze wel krijgen (maar niet volstaat). Ik heb er niet het minste probleem mee, integendeel ik ben zelfs volkomen bereid om een extra duit in de zak te doen daarvoor, zodat ze meer hulp krijgen.
Maar waar ik helemaal ook niet blind voor ben, dat is dat hun slechtere kansen voor een zeer groot deel toe te schrijven zijn aan de beleving/interpretatie van een religie die, toch door de manier waarop ze die aanhangen, haaks staat op de hand die hen voedt.
Mijn zienswijze die me letterlijk ingeklopt werd door het leven en wiens inzicht me veel laten groeien heeft, is: "Beggars can't be choosers".
Diegenen die bijten in de hand die hen voedt, moeten bij mij niet komen klagen dat ze honger hebben (ook al heb ik begrip voor de bijtreactie van een hongerige hond, ik was er ooit zelf een).
Diegenen die vooruit willen en die daar ook de nodige inspanningen voor willen doen, krijgen van mij alle hulp en meer zelfs.
Je hoeft daar helemaal niet je niet bestaande ziel voor te verkopen, maar er mag wel verwacht worden dat je minstens sommige gebruiken (massaal onverdoofd slachten) of klederdracht (hoofddoek onder bepaalde omstandigheden) aanpast aan de regels van de roede waar je deel wil van uitmaken... als die door de roede als probleem ervaren worden.
Ik heb vaak moslims aangeworven en velen droegen geen hoofddoek en verschilden in hun manier van leven zeer weinig met mijn manier van leven (en het verschil dat er wel was, was bron van vermaak tussen hen en mij). Geen enkele heeft er een probleem mee gehad dat ik atheïst ben en zoals je mag verwachten, ben ik zeer uitdrukkelijk atheïst

. Ik heb ook moslims aangeworven die wel een hoofddoek droegen en waarmee ik ook nooit enig probleem heb gehad (al was er nooit diezelfde samenhorigheid en plezier dat ik met de hoofddoekloze moslims had. Niet omdat ik hen anders benaderde, maar omdat zij mij anders benaderden.
Ik heb ook eens mannelijke moslim-collega gehad waarmee ik ook een zeer goed contact had maar waartegen ik toen hij 's avonds vertrok met een "als god het wilt" antwoordde dat "hij in 2010 toch wel mocht beseffen dat er geen god is"... en die nooit meer komen werken is.
Al wat ik wil zeggen is: Ja, je hebt dan wel het recht om te geloven in de absurditeit die je wilt, maar als die absurditeit een belemmering wordt voor je eigen kansen dan is het je eigen schuld als je er geen komaf mee maakt. En je mag je van mij dan gerust wentelen in je godsdienstvrijheid, in mijn ogen ben je gewoon dom.
Maar heb ik begrip voor de intensiteit van hun geloof? Ja zelfs meer dan veel jongere mensen om de eenvoudige reden dat ook ik mij de tijd herinner dat ik 100 lijnen moest schrijven omdat ik niet wekelijks wou biechten enkel en alleen omdat ik geen zonden had. Ik heb de tijd meegemaakt dat ik op mijn knieën VOOR GOD en mijnheer pastoor MOEST LIEGEN en zonden moest verzinnen want anders kreeg ik gewoon een toen nog niet als pedagogisch omschreven maar wel letterlijk te nemen aframmeling.
En toen ik na de aframmeling aan mijnheer pastoor zei dat het toch absurd was om een zonde te doen (liegen) om je zonden te doen vergeven, volgden de 100 lijnen... wegens ombeschaamdheid.
Maar goed, voor er iemand begint te filosoferen van "Aha, die aframmeling en die straf zijn de reden waarom Mees zo antireligieus is." wil ik toch verduidelijken dat dergelijke zaken mij helemaal niet getekend hebben (dat was gewoon normaal in mijn tijd en in mijn dorp) en dat ze geenszins aan de basis liggen van mijn antireligieus zijn.
Wat daar wel aan de basis van ligt is gewoon de rede (mijn kinderboerenverstand) die mij toen al duidelijk maakte dat wat ze me wijsmaakten flagrant in tegenstelling was met wat er gebeurde en met wat er was.